Think about it

An Sient I

a więc czy jest coś takiego, ale w jakimś bardziej ciekawym wydaniu bo to co widziałem to dno, szukam jakiegoś miejsca gdzie nie byłbym sam, gdzie nie tylko ja jestem samotny i dobity życiem, byłbym wdzięczny za linki.

P.S nie chodzi mi o żadne fora matrymonialne

The Nosfu

A tak to zabrzmiało mniej więcej...jak pytanie o fora matrymonialne. W każdym razie z pewnością nie jesteś osamotnionym przypadkiem takiej depresji. Mógłbym zapytać, ile masz lat? Ciekawi mnie statystyka wieku wśród osób wchodzących na tą, jak napisał poeta, "smugę cienia" Wink

Najciekawsze jednak są przyczyny takiego stanu rzeczy. Pozwolę sobie zasugerować, iż należałoby zastanowić się nad sposobem zmiany stanu rzeczy, a nie pogłębiać w sobie ten stan permanentnej depresji Smile

Frycia

Moim zdaniem rozmowa z kimś, kto ma podobne problemy i doskonale Cię rozumie pomaga. Może nie w każdym przypadku, ale często. A co do pytania o taką stronkę, to niestety nie mogę pomóc, bo nie znam :].

The Nosfu

To prawda, ale jeszcze lepsza jest rozmowa z osobą, która zna te problemy, ale się ich pozbyła, jest w stanie na nie spojrzeć z innej perspektywy, ocenić i zanalizować sytuację

Frycia

Z pewnością tak. To pozostaje tylko "znaleźć" taką osobę...

Rhoki

Jak się znajdzie taką osobę, to już się nie będzie samotnym. Słyszałem o takiej stronce, ale dopadła mnie skleroza O_o'. To faktycznie może być dobry pomysł, ale może pogłębic depresję. W razie czego zawsze możesz porozmawiać ze mn, jakby nie patrzeć też łatwo nie mam i w sumie z nikim o tym nie rozmawiam.

The Nosfu

I to mnie najbardziej zadziwia...takich jak Wy jest dużo...naprawdę dużo...tylko nie potraficie się odnaleźć :/ Nasza kultura zniszczyła praktycznie zjawisko rozmów między ludźmi. Takich prawdziwych, szczerych rozmów. A tego nam brakuje. Szukamy takiej osoby, kogoś, komu możemy się zwierzyć, ale nie mamy śmiałości, żeby zrobić ten pierwszy krok. Boimy się kontaktu bezpośredniego, bez bariery anonimowości, jaką daje internet. Ładnie to ujął Coelho w "Zahirze". Książka naprawdę godna przeczytania i przemyślenia. Wierzę, że można to w sobie zmienić.

Ale może jestem niepoprawnym romantykiem Wink

I porywam się z motyką na słońce. Niemniej, jeśli ktoś chce pogadać, ja również jestem do dyspozycji Smile

EDIT: Zawsze możemy tutaj pogadać, skoro już tu jesteśmy Wink

An Sient I

heh mnie raczej chodziło o tym by poznać innych ludzi z problemami podobnymi do moich, to jak sobie dają radę to czy tylko mój przypadek jest tak naprawdę poważny czy nie, takie tam małe bzdety

The Nosfu

Hmm...to opowiedz nam, jakie są te wszystkie "małe bzdety". Razem coś wymyślimy... Wink

An Sient I

e tam małe bzdety, mam 18 lat, a dotąd nie miałem żadnej dziewczyny, ba nie miałem żadnej nawet przyjaciółki, heh w podstawówce była zabawa by mnie wyzywać od syfów itp(dziewczyny w moją stronę) w gimnazjum było coś podobnego tyle że się wogule mnie brzydziły teraz aktualnie jestem w budowlance więc niema tu zawiele dziewczyn.
i przypomniała mi się jeszcze jedna historia z gimnazjum, spotkałem przez net taką dziewczynę, super się gadało itp i tak się zgadało że jesteśmy z jednego gim, spotkaliśmy się było fajnie jedyna dziewczyna która mnie tolerowała po około 6 miesiącach znajomości(wychodziła już z gim) zwyzywała mnie od buców i debili , mieszkała daleko więc już nigdy jej nie spotkałem, i to zachowało mniej więcej uraz w mojej psychice

The Nosfu

wdr · Gość

An Sient, człowieku, opanuj się. Widzę, że zbyt mocno bierzesz do siebie to co inni o Tobie mówią, a to jest złe. Zawsze znajdzie się ktoś, kto powie o Tobie coś złego. Zawsze ktoś Ci dosra, dokopie i wyrzuci przez okno spluwając jednocześnie za Tobą. Tak niestety jest. A Ty to zbyt mocno bierzesz do siebie. Widząc, jak bardzo inni Cie nie akceptują, albo inaczej, jak bardzo zdaje Ci się, że Cię nie akceptują, starasz się im przypodobać, a to prowadzi do tego, że zatracasz siebie samego i kiedyś się obudzisz z pytaniem na ustach, kim ja do cholery jestem? Każdy ma zalety i każdy ma wady. To normalna rzecz. Przestań wreszcie się rozglądać na innych, a spójrz na siebie i to staraj się rozwijać. Znajdź siebie, a i inni Cię znajdą. Pewnie myślisz, że jestem sobie "idealny" i z łatwością mówię takie rzeczy. Nie. Mam 1,70 cm wzrostu. Jestem w gruncie rzezcy niskim człowiekiem. Możesz nazwać mnie karłem, kurduplem, albo zawołać, abym podłożył pod siebie gazety. Ale jestem sobą, a przynajmniej staram się być. Przyjaciół, na których mogę polegać i zwykłych znajomych mam pełno. Ostatnio zorganizowali mi przyjęcie niespodziankę z okazji urodzin. Kumple? W większości przypadków powyżej 1,85. Koleżanki też bardzo często wyższe. I co z tego, że między zdaniami zdarza się komuś wykpić mój wzrost? To nie jest ważne. Spróbuj tak spojrzeć na siebie. Przestań patrzeć na swoje wady, niepowodzenia. Przestań się nad sobą rozczulać, a spójrz w przyszłość. Pytasz o lekarstwo na taką depresję? Przyszłość kolego, przyszłość, nie patrz jaki jesteś, ale jakim możesz być. A reszta sama się zjawi.

Bam

An Sient... chciałeś ludzi którzy mają podobne problemy... chyba jednego takiego znalazłeś. Też mam 18 lat(w lutym już będzie 19...). Ponadto

wdr · Gość

The Nosfu